Talen:

Cocaïne

Vergelijkbare term(en): coke, sneeuw.

Definitie:

Cocaïne is een zeer sterk stimulerend middel dat inwerkt op het zenuwstelsel.

Cocaïne wordt geëxtraheerd uit de cocaplant die men in Zuid-Amerika aantreft en bestaat uit een wit poeder. In deze vorm kan cocaïne opgesnoven worden langs de neus, op het tandvlees gewreven worden, of opgelost en ingespoten worden.

Cocaïnegebruikers hebben gedurende ongeveer een half uur een behaaglijk gevoelen, voelen zich zelfverzekerd en alert en ze blijven achter met een verlangen naar meer, maar ook met een gevoel van onverschilligheid. Gebruikers hebben verwijde pupillen, een verhoogde lichaamstemperatuur, een versnelde hartslag en verhoogde bloeddruk, en bovendien de depressie en vermoeidheid van de comedown.

Bron: GreenFacts, gebaseerd op bbc.co.uk A to Z of Drugs 

Meer:

Tot de gevolgen van langdurig gebruik behoren afwijkingen in specifieke hersengebieden, het verlies van bepaalde geestelijke vermogens, bewegingsproblemen, verminderde reactietijd.

Bron: GreenFacts Dosier over Psychoactieve Drugs WGO

Lijntjes cocaïne Lijntjes cocaïne

Bron: Metropolitan Drug Commission Cocaine 

Gerelateerde woorden:

Stimulerende middelen - Zenuwstelsel

Dit woord in context:

GreenFacts samenvatting over Psychoactieve Drugs Tabak, Alcohol, en Verboden middelen:

Vertalingen:

English: Cocaine
Español: Cocaína
Français: Cocaïne

Verwante publicaties: