Psychoactieve Drugs Tabak, Alcohol, en Verboden middelen

7. Conclusies

Drugsgebruik en drugsverslaving veroorzaken op wereldvlak een hele reeks ziektes en vele gevallen van invaliditeit. Recente vooruitgang op neurologisch gebied zou kunnen bijdragen tot het verbeteren van het beleid om de schade aan de gemeenschap ingevolge het gebruik van tabak, alcohol en andere psychoactieve drugs te verminderen.

Effectieve actie zou rekening moeten houden met het volgende:

1. Vermits de effecten van drugs op de gezondheid erg variëren naargelang het type drug en de manier waarop men die gebruikt, zou de reactie van de gemeenschap op het drugsgebruik in verhouding moeten staan tot de gezondheidsschade die het aanricht.
2. Het gebruik van psychoactieve stoffen is een te verwachten gedrag gezien hun genotsverhogende effecten alsook hun sociale invloeden. Hoe hoger de frequentie en hoe belangrijker de hoeveelheid gebruikte drugs, hoe hoger het risico van verslaving.
3. Effectief gezondheidsbeleid en programma’s die niet alleen gericht zijn op drugsverslaving maar ook op andere vormen van gebruik van schadelijke drugs, zouden kunnen leiden tot een betekenisvolle vermindering van de globale gezondheidslast ingevolge drugsgebruik.
4. Het risico van drugsverslaving wordt bepaald door een combinatie van biologische, genetische, sociale, culturele en milieugebonden factoren. Momenteel is het onmogelijk om te voorspellen wie drugsverslaafd zal worden.
5. Drugsverslaving is een ziekte, geen gebrek aan wilskracht of karaktersterkte.
6. Drugsverslaving en geestesziekte treffen vaak dezelfde personen. Het zou derhalve nuttig zijn om onderzoek, evaluatie en behandeling van beide types aandoeningen te integreren.
7. De kostenefficiënte behandeling en benadering van drugsverslaving kan levens redden, de gezondheid verbeteren en de maatschappelijke kosten verminderen. Naast het stoppen met drugsgebruik, vergen doeltreffende behandelingen gedragsveranderingen van de gebruikers en vaak het gebruik van substitutiedrugs.
8. Een behandeling moet bereikbaar zijn voor iedereen die in nood is en de sector van de gezondheidszorg moet kostenefficiënte behandelingen aanreiken.
9. Vooroordelen tegen en discriminatie van drugsverslaafde mensen is een van de belangrijkste hindernissen voor hun behandeling. Iedereen heeft hetzelfde recht op gezondheidszorg, opvoeding, werk en integratie in de gemeenschap.
10. Investeringen in hersenonderzoek gericht op drugsverslaving moeten uitgebreid en verdergezet worden in de richting van de sociologie, de preventie, de behandeling en het beleidsonderzoek. De resultaten van het onderzoek moeten gebruikt worden om beleidsvormen, gebaseerd op bewijzen, op punt te zetten teneinde de last van het drugsgebruik te beperken.

Recente vooruitgang in de behandeling van drugsverslaving roept moeilijke ethische kwesties op die prioritair moeten behandeld worden door de wetenschappelijke en de politieke wereld. Meer in het Engels